«جمهوری دموکراتیک خلق لائوس»

بخش اول: کلیات

بخش دوم: سیاست و حکومت

جمهوری دموکراتیک خلق لائوس در جنوب شرقی آسیا و در مرکز شبه جزیره هند و چین واقع شده است. این کشور محصور در خشکی بوده و از شمال با چین، از غرب با تایلند، از شرق با ویتنام، از جنوب با کامبوج، و از شمال غربی با میانمار همسایه می‌باشد.

لائوس از 1893 به مدت شش دهه تحت ‎الحمایه فرانسه بود و در فاصله 1941 تا 1945 نیز ژاپنی‎ ها آن را اشغال نموده بودند. این کشور پس از اشغال توسط ژاپن در سال ۱۹۴۵ به مدت کوتاهی مستقل شد اما پس از آن دوباره به اشغال فرانسه درآمد ولی در سال ۱۹۴۹ به آن خودمختاری اعطا شد. لائوس در سال 1954 به طور کامل از فرانسه مستقل و در 1955 به عضویت سازمان ملل متحد درآمد.

در حال حاضر، لائوس در بین کشورهای جنوب شرق آسیا، نظام سیاسی باثباتی دارد و بیم و هراسی از ناآرامی های سیاسی و یا کودتا در آن کشور وجود ندارد .

بخش سوم: روابط اقتصادی و تجارت خارجی

لائوس یکی از 5 کشور کمونیسیتی باقیمانده در جهان است و مدل اقتصادی این کشور شباهت بسیار زیادی با سیاست کلان اقتصادی چین و ویتنام دارد که در آن مدل اقتصادی مبتنی بر بازار آزاد با کنترل شدید دولتی و حمایت از سرمایه گذاری مستقیم خارجی تشویق می گردد.

محور اصلی اقتصاد لائوس را کشاورزی تشکیل می‎دهد. بیش از 70 درصد مردم این کشور در بخش کشاورزی مشغول به کار هستند و بیش از 30 درصد تولید ناخالص داخلی لائوس نیز از این راه تأمین می‎ گردد. لائوس از سال 1986 تاکنون اصلاحات اقتصادی مبتنی بر بازار را در دستور کار خود قرار داده است.

پیوستن به آ.سه.آن در سال 1997 و الحاق به سازمان تجارت جهانی در سال 2013، به همراه اصلاحات اساسی در سیاست های کلان اقتصادی خود به منظور بهبود محیط تجارت و کسب و کار، موجب شد که این کشور طی سال های اخیر (تا شروع کرونا) همواره به طور متوسط رشد اقتصادی حدود 6 درصدی خود را حفظ کند. اما با شروع همه گیری کرونا و بسته شدن مرزهای این کشور و اعمال قرنطینه های طولانی، رشد اقتصادی لائوس برای اولین بار طی 10 سال اخیر منفی شد. لائوس به لحاظ حجم تجارت، کوچکترین کشور عضو آ.سه.آن محسوب می‎شود.

بخش چهارم: روابط سیاسی با سایر کشورها

لائوس با بیشتر کشورهای دنیا رابطه سیاسی دارد. اما به دلایل اقتصادی و سیاسی، تنها 27 کشور، شامل استرالیا، کانادا، آمریکا، انگلستان، فرانسه، آلمان، کره جنوبی، کره شمالی، ژاپن، چین، هند، تایلند، ویتنام، مغولستان، میانمار، مالزی، فیلیپین، روسیه، ترکیه، سنگاپور، تیمور شرقی، کوبا، اندونزی، لوکزامبورگ، کویت، کامبوج و فیلیپین، در لائوس سفارتخانه دارند. این کشور نیز در 26 کشور دارای سفارتخانه است. لازم به ذکر است که نمایندگی بیشتر کشورها در بانکوک و هانوی، اکردیته در لائوس نیز  هستند.

بخش پنجم: روابط سیاسی ایران و لائوس

روابط ایران و لائوس رسماً از سال 1345 آغاز شد. ایران، سفیر خود در تایلند را در شهریور 1345 بعنوان اکردیته در لائوس منصوب نمود. لائوس نیز سفیر خود در هند را به عنوان اکردیته در ایران منصوب نموده است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، اگرچه دولت لائوس از اولین کشورهایی بود که جمهوری اسلامی ایران را به رسمیت شناخت و از مبارزات ایران علیه امپریالیسم حمایت نمود، ولی به دلایل مختلف از جمله بعد مسافت، محصور بودن لائوس در خشکی و نبود شناخت کافی از ظرفیت‎های همکاری، روابط دو کشور محدود باقی مانده است.

بخش ششم: روابط اقتصادی ایران و لائوس

با وجود اینکه از نظر سیاسی مشکل خاصی برای بسط روابط اقتصادی ایران و لائوس وجود ندارد حجم مراودات تجاری دو کشور در طول دهه ‎های اخیر بسیار ناچیز بوده است. یکی از موارد مطرح در روابط اقتصادی دو طرف، موضوع فروش فرآورده ‎های نفتی کشورمان به لائوس می‎باشد. طی سال‎ های اخیر طرف لائوسی علاقمندی خود را برای امضای قراردادی برای توسعه همکاری ‎های اقتصادی و خرید مستقیم فرآورده‎های نفتی از کشورمان اعلام داشته است. باتوجه به اینکه لائوس علاقمند است در قبال بهای فرآورده ‎های نفتی ایران، بخشی از محصولات تولیدی خود را به کشورمان صادر نماید، در شرایط کنونی می توان از این مساله در جهت بسط روابط استفاده نمود.

گرچه بیشتر حجم مبادلات تجاری لائوس با چین و کشورهای جنوب شرق آسیا به ویژه تایلند است، ولی بکر بودن بازار این کشور و وجود ظرفیت بالقوه سرمایه گذاری و تجارت می تواند مولفه مثبت برقراری ارتباط تجاری با لائوس باشد. همچنین امکان بهره برداری از سیستم تجارت سه جانبه ایران، چین و لائوس یا ایران، تایلند و لائوس نیز قابل بررسی است.